Sound of David-zanger Rik Marius blijft in roerige tijden naar verbinding zoeken

“Welkom! Kom binnen,” zegt zanger-muzikant Rik Marius opgewekt wanneer ik voor zijn deur sta om te praten over zijn muziek voor Sound of David. Onder deze titel maakt Rik muziek naar het voorbeeld van de psalmen. Zijn single Vrede verschijnt als eerste in een reeks videoclips op YouTube. Tijd voor een gesprek met de zanger, pianist en initiatiefnemer achter het project.

Rik Marius is een verhalenverteller. Wanneer ik hem ontmoet op een steenworp afstand van de imposante, voormalige Jacobusbasiliek in zijn woonplaats Utrecht, is hij nog vol van de bruiloft van een vriend, voor wie hij de dag ervoor heeft gespeeld en gezongen.

De sfeer was heel goed, vertelt hij. “Verschillende mensen kwamen na afloop naar mij toe en zeiden dat ze geraakt waren door het lied dat ik gezongen had. Dat is gewoon gaaf om te horen. Ik vind het mooi om met muziek iets te verwoorden dat emoties raakt bij een ander. Met woorden alleen kun je al heel goed communiceren. Maar met muziek erbij heb je de mogelijkheid om nog dichterbij te komen. Het is een voorrecht om als zanger en muzikant een snaar te raken bij jezelf en bij de ander. Als dat gebeurt, is dat super tof.”

Tekst en melodie als spiegel
Muziek zit er al van jongs af aan in bij Rik. Hij schrijft zijn muziek bijna altijd achter de piano waar hij op tienjarige leeftijd mee begon. Rik: “Ik zie het schrijven van liedjes als een dagboek; het is een mooie manier om jezelf te uiten. Het geeft me daarnaast inzicht in waar ik nu sta en waar ik naartoe wil gaan. Het helpt me om meer vanuit Gods perspectief naar mezelf en anderen te kijken. Het werkt als een spiegel.”

Op welke manier laat jij je inspireren door de psalmen?
“David, de Psalmdichter, schrijft met zijn muziek over zijn vreugde en vast vertrouwen in God maar is ook eerlijk over zijn vragen en teleurstellingen. Ik laat me graag inspireren door David. Zo wil ik mijn muziek laten klinken.”

Wat is je visie, jouw droom?
“De huidige coronatijd kent veel uitdagingen. Ik weet niet waar de toekomst naar toe zal gaan. Te midden van alles wat er om ons heen gebeurt, wil ik het perspectief van God bewust in het centrum van mijn gedachten plaatsen. Het helpt me om m’n gedachten groter te maken dan mijn eigen kleine wereld. Het verhaal van Jezus en de storm op het meer is daar een mooi voorbeeld van. Wanneer de boot dreigt om te slaan, is iedereen in paniek. Het enige wat ze nog kunnen zien is het gevaar dat zich letterlijk voor hun neus afspeelt. Jezus zit in precies dezelfde storm, met hetzelfde gevaar als de anderen in de boot. Maar Hij heeft een groter perspectief, waardoor Hij heel anders reageert: ’Waarom zijn jullie bang?’ Om dat perspectief en die innerlijke vrede in je leven mee te dragen is goud waard.”

Rik haalt ter illustratie zijn eigen leven aan. Hij heeft zijn eigen storm meegemaakt met zijn gezondheid. Dat had een stevige impact op werk en privéleven. Andere mensen die hij kent, hebben met vergelijkbare gezondheidsproblemen, God vaarwel gezegd. “Ik heb vaker gebeden, ‘God, houd me vast. Ik heb geen idee wat ik allemaal ga tegenkomen in m’n leven. Maar ik wil tot de conclusie blijven komen dat U de bron van mijn leven bent’.”

Hoe ziet dat er voor jou uit, dat God de bron van je leven is?
“Jezus zegt: als je mij volgt, dan zul je nooit meer dorst hebben. Waar gaat het in het leven dan om? Niet om hoeveel mensen van mij gehouden hebben, hoeveel ‘anderen’ mijn dorst hebben gelest, mij waarderen, of zien staan. In plaats daarvan gaat het er denk ik om dat ik zoek naar wat het betekent te geven om anderen en van God te houden. Dat kan niemand ooit van je afnemen.”

Rik vervolgt: “Jij bent naar Gods beeld gemaakt. Ik ook. Dat betekent dat er een ongekende potentie in ons zit om dat beeld te laten zien. Die potentie wil ik in mezelf en in anderen naar boven zien komen. Ik vind het mooi om dat te kunnen doen door de muziek die ik maak.”

De missie van Rik omvat dan ook meer dan muziek alleen. “Ten diepste gaat het mij niet zozeer om de muziek, maar om de ander in contact te brengen met de Bron achter het leven.”

(Tekst: Jesse Molenhuis)